Toen Jack Charlton in 1970 tijdens een televisie-interview onthulde dat hij er een klein zwart boekje op nahield, verwachtten kijkers wellicht dat de schijnbaar gelukkig getrouwde Engelse WK-winnaar op het punt stond om schokkende ontboezemingen over zijn privé-leven te gaan doen. Maar in plaats van sappige verhalen voor de roddelpagina’s, leverde zijn onthulling een schandaal op dat zich afspeelde op de sportpagina’s, waar journalisten en officials in de dagen die volgden over elkaar heen vielen om de spijkerharde verdediger te veroordelen.
Charlton had namelijk duidelijk gemaakt dat zijn kleine zwarte boekje geen namen van vrouwen bevatte, maar van spelers die hij op het veld te grazen zou nemen als hij de kans kreeg omdat ze vuile overtredingen op hem hadden gemaakt. Feitelijk had Charlton niet zo heel veel verkeerd gezegd. Hij had in het interview juist expliciet het maken van vuile en gemene overtredingen verworpen. Het maakte de media-storm er niet minder om. “Deze misselijkmakende opmerkingen,” kopte de Daily Express bijvoorbeeld, boven een artikel waarin werd tot het ontslaan van Charlton werd opgeroepen. De Football Association stelde de 35-voudig international in staat van beschuldiging wegens het in diskrediet brengen van de voetbalsport. Zelfs Bobby Charlton werd erbij gesleept om zijn oudere broer te veroordelen.